పుట:కేయూరబాహుచరిత్రము.pdf/37

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

తృతీయాశ్వాసము

37

క. వ్యవసాయము కొలఁదియు దే, శవిధముఁ గాలంబుఁ బూర్వసంచిత మగుసొ
     మ్ము విచారింపక యుబ్బునఁ, దివిరి వ్యయము సేయునతఁడు దీనతఁ జెందున్.163
క. అమరఁగ నాయవ్యయముల, క్రమము జలము పెద్దవాతఁ గైకొని యది స
     న్నముగ వెలార్చుచు నుండెడి, కమండలువుఁ జూచి యైనఁ గాదే తెలియన్.164
వ. అనుటయు భయదర్శకం బుచితలోభంబు కర్తవ్యంబు.165
క. అతిలోభ మొప్ప దతిలు, బ్ధత ధనగుప్తుం డనంగఁ బరఁగినవణిజుం
     డతిశయనిజవిత్తము భూ, పతిపాలుగఁ జేఁత వినఁగఁబడదే కథలన్.166
వ. అక్కథ యె ట్లనిన.167
ఉ. ఉర్వికి భూషణం బయినయుజ్జయినీనగరంబులోపలన్
     గుర్వనురాగమూర్తి ధనగుప్తుఁడు పుణ్యుఁడు వర్ధమానుఁడున్
     సర్వధనప్రపూర్ణు లయి సఖ్యముఁ బొంది వణిక్కులంబులోఁ
     బర్విన పెంపుతోడ ననపాయవిభూతి వహించుచుండుచున్.168
ఉ. జీనపుదీవి నిన్మును బసిండియుఁ దుల్య మటన్న నచ్చటన్
     మానియ మాడఁబోద మని నావల వేఱొకఁ డాయితంబుగా
     బూని ఘటింప నందినము పూర్ణముగాఁ గొని సెట్టు లిద్దఱున్
     ఫేనతరంగభంగురగభీరపయోధిలోన నావపై.169
చ. అరుగఁగ వర్ధమానుని మహాజ్వర మొందిన నేన చాలుదున్
     శరనిధియాత్రకున్ వలదు చయ్యన నేగుము నీవు నీకు నే
     నెరపి భవద్ధనంబు నిడనే యెడసేయఁ దలంతునే కటా
     మరలుము నీవు గల్గిన సమస్తశుభంబులు కల్గు నెచ్చేలీ.170
మ. అని వానిన్ మగిడించి తాన చని యి న్మాదీవి నె త్తొంటికిన్
     గనకం బెత్తులు రెంటిలెక్కఁ దెగినం గైకొంచు నాల్గోడలన్
     నినుపారంగ సువర్ణ మెత్తుకొని పూర్ణీభూతసానందసం
     జనితోద్గర్వమనస్కుఁ డై మరలి యాసాముద్రమధ్యంబునన్.171
క. చనుదెంచుచు ధనగుప్తుఁడు, మనమునఁ దలపోసే వర్ధమానునియోడెం
     డినుమున కై రెం డోడల, కనకము నా కె ట్లొసంగఁగా నోపనగున్.172
క. ఈసొమ్ములలో నతనికి, వీసము నీఁజాల నేను వెనుక నతం డా
     యాసపడి తాను గూర్చిన, యాసకలార్థంబు నాకు నర యొసఁగెడినే.173
క. ఎక్కడిచెలితన మాతం, డెక్కడిచుట్టంబు నాకు నీవననిధిలో