పుట:కువలయాశ్వచరిత్రము.pdf/96

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

పంచమాశ్వాసము

93

సొలవకు మదిగొ వచ్చునటన్నఁ బోలి వాఁ డిటు వచ్చి యెంత రా కొంతయనుచు
గాకున్న వాని గోరకుమన్న నయ్యెఁబో నవ్వానిఁ గోర నా కేల యనుచు
యదె వచ్చె నన లేచి యంద రౌనౌననఁ జిల్కను బిల్వవచ్చితినటంచు
చెలుల కాత్మీయవిరహంబు తెలియనీఁక, మాటిమాటికి నిలిచినచోట నిలువ
చాల కాతన్వి మది జాలిమాలికొనుచు, నతనికడ కేగు తమి నున్న యవసరమున.39

సీ. కైటభాదినిశాటఝాటఖండనపాటవాటోపకరుమీఁది పాటలమర

రాజతాచలరాజు రాజహంసవిరాజి, తంబగు తనుకాంతి యోజమెరయ
తోయజినీప్రాణనాయకరుచిధాయకాయతంబగు జటాచ్ఛాయ వెలయ
సామజఘనసారసోమకల్పకభూమధామకంబగు నక్షదామ మొలయ
ఆలములు లేమి డొక్క వెన్నంటికొనఁగ, దెలివిగలకన్నుఁదోయి గుంటలు
బొంచికొని జెట్టిమాట లాలించుకొనుచు, నచ్చటికి వచ్చె వేలుపు గచ్చకాడు.40

గీ. వచ్చి యచ్చరప్రోయాల వచ్చి వెనుక, మ్రొక్కుదువు గాని కొమ్ము నీముద్దుమగని

యొద్దనుండినదని వీణ యొరగులోని, చీటి వడి నిచ్చి చనిన నచ్చెరువు దోఁప.41

క. అది చదివి కొంతసే పా, మదవతి నివ్వెరఁగుకతన మ్రాన్పడి మఱియుం

జదివికొని యదిర తారా, మదిరేక్షణ కింతభోగమా కావలెనే.42

సీ. మఱచెనో సంగీతమర్మకర్మములు నావలన నొక్కొకవేళఁ దెలిసికొనుట

యెఱుగదో తాను నాయింటికి వచ్చి నే నీదాన జుమ్ము మన్నించు మనుట
కానదో యూర్వసీకాంతకుఁ తనకు వా దెచ్చిన నేను వహించుకొనుట
తలఁపదో సురరాజు కొలువులోఁ దనపాట వినిపించుమని నన్ను వేఁడికొనుట
యేటి కీపని తనచెల్మి వీటివోవ, నిన్నఁగదవమ్మ వింతవన్నియలవంచు
సురటు లంతటఁ బల్లటీజోడు లనిపె, నింతలోనన యీగర్వమేల వచ్చె.43

సీ. దేవేంద్రుఁ గనఁ బోవుచో వానిచెంగటఁ జెలుల నమ్మక దాని నిలిపిపోదు

వాఁడు నేనును వింతవగలఁ గూడిన పొందికల దారి దానితోఁ బలికికొందు
దీని నేటికి నిందుఁ దెచ్చితి వన వానిదిక్కు వీక్షించి గద్దించి వైతు
వాఁడు నామది మెచ్చవలసి తెచ్చిన మంచికానుకల్ వెసదాఁచి దానికిత్తుఁ
గపట మింతేనిఁ దెలియదు కనుక మేక, వన్నెపులియయి యిందు రమ్మనఁగ నిల్లు
గైకొనుట గానలేక యాకాపురాలఁ, గారవింతునె నమ్మీ నే వీరిడైతి.44

గీ. అప్పుడే వాని బావ బా వనుచు మేర, మీరి నడువంగఁ గని మందెమేల మనుచు

నోర్చుకొనియుంటిఁ గాక యీయుత్పలాక్షి, గురువులకు బొమ్మవెట్టుట యరయనైతి.45