పుట:కువలయాశ్వచరిత్రము.pdf/94

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

పంచమాశ్వాసము

91

యందము లెస్సయం చొకయుపాయముఁ గాంచి సునిశ్చయంబుగన్.21

ఉ.అంగజుసన్నిభుండగు ధనాధిపసూతికిఁ దార మ్రొక్కి చే

యంగల విన్నపంబు మదనాతురనైతి మదీయమందిర
ప్రాంగణవృక్షవాటికి రయంబున రావలె రాకయున్న నీ
యంగన యైన రంభ పదమాన యటం చొకచీటి వ్రాయుచున్.22

గీ. ఒక్కసంపంగి బంతిలోఁ జెక్కి వింత, యంద మిది లెస్స చూచికొమ్మని కుబేర

పుత్రునకు నిచ్చిరమ్మన్న బోఁటి పైఁట, బొదివికొని ముద్దునడలతో బోవునపుడు.23

ఉ. చెక్కిటఁ జేయిఁ జేర్చి ననుఁ జెందెడు కోర్కుల నూడిగంపు వా

డొక్కడుఁ దాను నుండి యతఁ డోచెలి రమ్ము నరేంద్రనందనుం
డెక్కడ నుండెఁ దార యిపు డేమి యొనర్చుచు నున్నదంచు పె
న్మక్కువ నాదరించి బహుమానము సేయఁగ డాయ నేఁగుచున్.24

గీ. అయ్య మా బావ తమయవ్వ యాచరించు, విష్ణుపూజల కఱిగె నెవ్వేళ రాడు

వనిత యీబంతి మీచెంత కనిచె వింత, చెలువు గూర్పంగ గలదని చేతికొసఁగ.25

చ. కనుఁగొని మోవిఁగ్రోల్గతి మొగంబునఁ జేర్చుచుఁ బల్చకుం బలెం

గనుఁగవఁ దార్చుచుం జెలికిఁ గప్రపువీడె మొసంగి పంచి యి
చ్చిన తమిచెండు విచ్చి యటఁ జెక్కిన చీటి పఠించి చూచి యే
మని కొనియాడెనో తెలియ దంతట నిచ్చల నేను గ్రక్కునన్.26

ఉ. ఇంతకు వచ్చునో యతని కీపనికిన్ మనసొగ్గదో శచీ

కాంతునియొద్ద కీయళుకు గాంచునొ చూతమటంచు వెంట నే
కాంతయు రాకయుండఁ దిరుగందిరుగం గనుఁగొంచు మద్వన
ప్రాంతముఁ జేరి యందొక లతాంతనికుంజముఁ జేరబోయినన్.27

క. మొలవంక పెద్దకత్తియు, చెలువగు చేలమ్ము గట్టి చెరగులు బురుసా

తళుకు రుమాలువు మించఁగ, నలకూబరుఁ దద్గృహంబునం గనుఁగొంటిన్.28

గీ. అప్పు డేమందు నాదు సిగ్గమ్మలార, వెనుకడుగుగాగఁ దలవంచికొనఁగఁ జేసె

కాంచి వాడును నిలువునఁ గౌగలింపఁ, బొంది పైఁ బడితిని బైడిబొమ్మవోలె.29

మ. అకృతానందనివాసదీనవచనం బప్రాప్తచేషావిధా

నకమజ్ఞాతనఖక్షతాంకుర మసందష్టాధరోష్ఠంబ పే
తకపోతారవ మప్రయుక్తగురుబంధప్రౌఢిమంబైన ద
ర్పకజన్మంబున గేస్తురాల నయితిం బ్రావీణ్యహైన్యంబునన్.30