పుట:కువలయాశ్వచరిత్రము.pdf/84

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

చతుర్థాశ్వాసము

81

గీ. రాజముఖి కొంతవడికి దారావధూటి, సొగసు నెమ్మోముఁ దప్పక చూచి పేర్మి

నువిద నీ వెంత కొంచకత్తెవె జయంతు, గాపుఁ జేసిన గరితవు కావె నీవు.173

క. అని పల్క నందులకుఁ బ, క్కునఁ దారయు నవ్వ నచట హరజూటవనీ

వనితామరలోకధునీ, వినుతఘనీభూతరుచుల వెన్నెల గుఱిసెన్.174

ఉ. ఆవనజాక్షి యంత దివిజాంగన కేలు దెమల్చియౌనె కా

యావిధమేమొ లెస్స విననైతి పరాకున మున్ను నీకథల్
నీవె వచింపఁగా వినవలెన్ వివరింపుమటన్న నేమిలే
దే; వినవే యటంచు నది తెల్పఁదొడంగె నుదంతమంతయున్.175

చ. కమలదళేక్షణా యమరకాంత్తు జయంతుఁడు నేను గూడియుం

టిమి కద నాఁడు వాని నెఱనీటులవెక్కడ వాని వింతయం
దములకు వాని యిచ్చకపుఁ దల్కులకున్ మఱి వాని మేనిడాల్
కొమరున కేను మేలు పడి గుత్తకు నిచ్చితి నేమి చెప్పుదున్.176

సీ. ఇంద్రుకట్టెదుట నే నృత్య మాడెడువేళ బుడుతలచే నాకు మడుపు లంపు

అమ్మతో నొకఱేని నలుక గడింపుచు నెటులనో నాయింటనే వసించు
తోఁడితిలోత్తమాదులు వచ్చి పొడఁగన్న ననుఁ జూచి కనుగీఁటి నవ్వఁజూడు
నెవ్వరు వినిపించిరేనియు విననట్టి మనవి నే తెల్పినంతనె ఘటించు
ప్రొద్దుపోఁకకుఁ గస్తూరిబొట్టుఁ బెట్టి, కీలుజడ యల్లి సురతావిపూలు జుట్టి
సొగసుఁ జేసి యెగాదిగఁ జూచి సిగ్గు, మురిపెమును బొందు ననుఁ జేరి ముద్దు పెట్టి.177

చ. సనసనగా నెఱింగి తనుజాతుఁడు నేనును నుండఁ గొల్వులో

దివిజవిభుండు లేనగవుఁ దెచ్చికొనున్ శచియల్కఁ జూడఁ గై
తవమునఁ బిల్వనంపి నను దప్పకజూచుచు సొమ్ములెల్ల మ
క్కువ నొసఁగుం చురుక్కురని కోడలిఁజంకెనచే నదల్చుచున్.178

క. ఈకరణి న్నాతోడిదె, లోకంబైయుండ నేను లోనగుచుఁ బురీ

రాకేందువదన లాకడ, నీకడ ననుకొనఁగ నతఁడె నేనై యుంటిన్.179

సీ. పనియుండి యెడఁబాసి చని రాకయున్న నే బిలువనంపింతు నెచ్చెలులచేత

వనిత యెవ్వతె హత్తుకొనునె వీని నటంచు వెంటనే బుడుతల వేగఁ బనుతు
నతని నెవ్వరు దూలనాడిన వారితోఁ జలపట్టి వట్టివాదులకుఁ బోదు
రతిపారవశ్యత నతఁ డొనర్చిన మోవిగంటి పిమ్మట నొవ్వఁగా నదల్తు
వాఁడు నవ్వుచు నింటికి వచ్చెనేని ప్రేమ రెట్టింప నే చెలరేగి యుందు