పుట:కువలయాశ్వచరిత్రము.pdf/77

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

74

కువలయాశ్వచరిత్రము

కొమ్మని యీఁగఁజెల్లునె యకుంఠితచాతురి గల్గియుండినన్115

గీ. అని పలుక నెంత లే దామృగాక్షిమాట, వినకు మడుగుము వర మిత్తు విభుఁడు తనకు

నంతచను విచ్చినాడన నవ్వధూటిఁ, జుఱుకు చుఱుకునఁ బార్వతిఁ జూచె నపుడు.116

చ. ఉరగవిభుండు లేచి కుధరోద్భవఁ గన్గొని యమ్మ మేదినీ

వరుఁడు ఋతధ్వజుండు భుజవైభవశాలి మదాలసాసతిం
బరిణయమౌదునంచు నిజమందిరమం దిరవొందఁ జేసి త
త్తరుణి వయస్యఁ గుండల వితావితఁ గానక వంతఁ గుందెడున్.117

గీ. వారి నిద్దరి రప్పింపవలయు ననిన, గిరిజ కానిమ్మనంగఁ దత్సరసిజాక్షి

కాని కుంతల రాదంచు గంగ పలుక, నభవు డిద్దరియందు మధ్యస్థుఁ డగుచు.118

గీ. మంచి దహిరాజ రెండునా ళ్ళించుమించు, గాగఁ గుండల చనుదెంచు గాక యిప్పు

డమ్మదాలస వచ్చు నీ వఱుగుమనిన, నదియ పదివేలుగా నెంచి యాతఁ డఱిఁగె.119

ఉ. అంతటిలోననే యలమదాలస నిద్దురవోవ నయ్యుమా

కాంతుఁడు మాయచే నురగ కర్తృగృహంబున నిల్పనాతఁ డ
త్యంతము సంతసించి తనయాత్మజుగా నురరీకరించి య
య్యింతిని గొల్వ వేవురు మృగేక్షణల న్నియమించి యత్తరిన్.120

చ. తనయులఁ బిల్చి మీరు వనితామణి వచ్చిన మాటఁ దెల్పక

జ్జనపతిఁ దోడి తెండనఁ బ్రసాదమటంచును వార లేగి గ్ర
క్కున నుడిగంపుఁ జేడియలు కొందఱు గొల్వఁగ నున్న భూవరుం
గనిన నతండు నిండుకుతుకంబునఁ జేరున నుంచి యిట్లనున్.121

ఉ. ఇన్నిదినంబు లంబుజననీశుఁడు చెందొవయిండ్లలోన ర

క్కొన్న మదాళి బద్మగృహకోటికిఁ బొమ్మని తీవరించు నం
తన్ననుఁ జేరవత్తురుగదా యెకయామము బోవుదాక రా
కున్న తెఱంగు మాకు వినయోగ్యమ యేని వచింపుఁ డింపుగన్.122

క. పరబలఖండనమంత్రా, చరణమొ గృహకృత్యగతవిచారమొ కాకో

దరపుత్రులార మీ, రిట కరుదేరక యుండ నాఁగినది యెయ్యదియో.123

చ. అనుడు భుజంగరాజసుతు లట్టివి యేవియు లేవు లెండు మా

జనకుఁడు మీగుణంబు విని సంతసమంది మిముం గనుంగొనన్
మనమునఁ గోరి తాన పయనంబయిన నలదా యిలాబలా
రిని దొడిఁ దెత్తుమంచు వివరించుటకై తడవుంటి మిత్తరిన్.124