పుట:కువలయాశ్వచరిత్రము.pdf/72

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

చతుర్ధాశ్వాసము

69

తోఁపు లొకకొన్ని తెలినీటిదొనలు కొన్ని, కొలఁకు లొకకొన్ని పెంపుడుపులులు కొన్ని
మొదవు లొకకొన్ని చేమంతిపొదలు కొన్ని, బెరయఁగఁ దపోవనంబుఁ గల్పించి యపుడు.77

గీ. తోడిదైత్యులు శిష్యులై కూడి నడువఁ, బేరు ముండవ్యుఁ డనుచుఁ గల్పించుకొనుచు

కొన్నిమాయలు మదిలోన నెన్నికొనుచుఁ, గువలయాశ్వుని పట్టనక్షోణిఁ జేరె.78

ఉ. అంతట పౌరసారసదళాక్షు లుదారవిహారసౌధయూ

ధాంతము లెక్కి కంటి రటవమ్మ మునీశ్వరుఁ డొక్కఁ డిమ్మహీ
కాంతునిఁ జేరి రాక్షసనికాయముచేత మదీయయజ్ఞ మా
ద్యంతముఁ గోలుపోయితి నయా యని తోకొనిపోవుచందముల్.79

ఉ. నిన్న గదమ్మ గాలవమునిప్రభు వెంబడి నేగి రక్కసు

న్వన్నియమార్చి రాచిలుకవంటి మదాలసఁ దెచ్చి యుద్వహా
భ్యున్నతిఁ గోరి నేఁటికి ముహూర్త మటంచును నిశ్చయించె నీ
యెన్నిక చిన్నవోవఁగ ఋషీశ్వరుఁ డెక్కడ వచ్చె నక్కటా.80

పీ. తలవాంచి బెళుకుఁజూపులు క్రేళ్లు త్రుళ్లంగఁ దెరమొఱంగుననిల్చు నొరపుఁ జూచి

చెలికత్తె చేయెచ్చవలెనన్న సిగ్గుతోఁ దలఁబ్రాలు వోయు బిత్తరముఁ జూచి
వ్రేలిమిఁ జెమరించు కీలనంటెడు లాజ లందిచ్చునట్టి సోయగముఁ జూచి
కులదేవతకు మ్రొక్కుకొనువేళఁ దనపేరు వలుకఁగొంకెడు ముద్దుబాగుఁ జూచి
ముచ్చటలు దీర్చు పూనిక వచ్చియితనిఁ, దోడుకొనిపోవుచున్నాఁడు దుడుకుఁదపసి
యతని మాటకు మారాచఁ డయ్యొ యీతఁ, డిందుముఖి రాజులకు సౌఖ్య మేడదమ్మ.81

క. దొర నయ్యెద నని కోరుదు, రరయగ జను లెవ్వరైన నాపెనుబెడద

ల్పరికింపరు దొరతనపు, న్సరవు ల్మఱి క త్తిమీఁది సాములు సుమ్మీ.82

సీ. మంత్రుల మర్మకర్మము లెఱింగెడు దారి కోటలు కాపాడుకొనెడు నేర్పు

తఱికాపు చెడకుండ సరిగోరుకొనురీతి యీతిబాధలు చెందనీనిసొంపు
పరులయాలోచన ల్పరికించు గరిమంబు నర్థార్జనముమీఁది యాదరంబు
వేఁటతోఁటలమీఁద విలసిల్లు నాసక్తి యొడ్డోలగం బుండు నొప్పిదంబు
తగిలిపిరువీఁకు సేయ నుద్దండవృత్తిఁ, జెలఁగుటయె కాని మనసు వచ్చిన మిటారిఁ
గూడి తమి మీఱ సయ్యాట లాడికొనుచు, నడువఁగూడునె మేదినీనాయకులకు.83

క. అని యాడికొనఁగ మాయా, మునివెంబడిఁ గువలయాశ్వ మున్నూకి రయం

బునఁ జని యారాకొమరుఁడు, గనియెం దత్పర్ణశాలికాప్రాంగణమున్.84

గీ. అంత నమ్మాయతపసి యయ్యధిపవర్యుఁ, గమ్మదమ్ములఁ దుమ్మెదదిమ్ముఁ దోలి