పుట:కువలయాశ్వచరిత్రము.pdf/66

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

చతుర్థాశ్వాసము

63

నెవ్వరికి మంచివాఁడ విట్లెంచి చూడ, నించువిలుకాని కొక్కనికేమొకాని
వాని ప్రథమాస్త్రవిభవంబు వారి కొనవె, రాదు నీచెల్మి చేయఁ దారాసహాయ.24

గీ. పాంథమదఖండనోద్దండపద్మకాండ, గర్వసాహాయ్య కలయొండు గన్న నీకు

నమరభోజ్యకళ ల్గలవండ్రు లోకు, లొకటికిఁ బదాఱు గల్పించి యుత్పలాప్త.25

గీ. అనుచు రామాలలామ పాంథాతిభీమ, ధామచయసీమ యగుచందమామఁ గినిసి

వినిశితాంభోజనారాచ మెనసి యేఁచు, మనసిజు గుఱించికొనుచు నిట్లనుచుఁ బలికె.26

గీ. అబ్జ నీవైరి నీతండ్రి యైనగరుడ, గమనకేళికి గుండెలో గాల మింత

కొదవలే నీదుతల్లికిఁ గొంప చెఱుపు, వీనితోఁ గూడి యేఁచకు విషమబాణ.27

చ. కమలశరా నినుం జఱపఁగా నియమించినఁ జేరిమూఁడుగా

ళ్ళముసలి కావునం దయలలాట విలోచనకీలి నిన్ను ని
క్కముగఁ గరంచకుండె నని కాదె గిరీంద్రకుమారి కావరుం
డమలినమంత్రదక్షసవనావని నాతనిఁ బాఱఁ ద్రోలుటల్.28

సీ, భామానిరూఢి గన్పడ మండలాగ్రంబు మెఱయించు మొదట నీమేనమామ

కొమ్మలపైఁ బండ్లు కొఱికి లావుల నల్లధాటి కన్పించు నీఘోటకంబు
కాంతాళి పైఁ పరాగస్ఫూర్తి గల్పించి చెనకంగఁ జూచు నీచికిలితూపు
నారులమ్రోఁత నానందించి నిలువెల్లఁ గన్నులు దాల్చు నీకార్ముకంబు
బళిబళీ నీకు బాకైన తలిరుటాకు, లడవి లతకూనలన్నఁ బైనంటి నిలుచు
నీవు మామీఁద శౌర్యంబు నెఱపుటరుదె, మానినీప్రాణహోర రమాకుమార.29

చ. వనజకృపాణ చల్లనయి వర్తిలఁగాఁ దడిపాఁతగొంతు గో

సినగతిఁ దమ్మివాలు గొని చిమ్మెదు పొాంథులమీఁదఁ దేనెఁబూ
సిన పెనుఁగత్తి కావలయుఁ జేతికి నీ కది విప్రయోగమొం
దినయల ముద్దియం దగిలి నెయ్యముఁ జూపఁగ నెట్టు లోర్చితో.30

గీ. అనుచుఁ జెల్వపుఁ జెంగల్వయరిదికిరుసు, దురుసుమాష్టీని బదరి యియ్యరుసుపట్టి

గురుసుమద్యోతనుని దూఱి గరుసు మీఱి, పేరెములు వారెడు మరుత్కుమారు ననియె.31

సీ. మెడలపై నిడలేక పడగలు చిదిసిపో మేదిని భారమై మెఱయుఁ గాత

గట్టిగా నూపిరికుట్టు పట్టంగ నాళీకనాభుఁడు పవ్వళించుఁ గాత
నాభీలపాతాల మైనను జొరఁబాఱి పిల్చి తార్క్ష్యుండు నొప్పించుఁ గాత
గృతియైన భాష్యఫక్కికయందు నొకమాట తగుచుట్టుఁ బ్రోవయై తాఁకుఁ గాత
ప్రబలపన్నగకులరాజ్యపట్టభద్రుఁ, డెన్న పసవీడ నొకప్రక్క నిన్ను మెసవి