పుట:కువలయాశ్వచరిత్రము.pdf/49

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

46

కువలయాశ్వచరిత్రము

క. కతలయ్యా మావిత మా, వెతలన్నియుఁ దెలుపకున్న వీడవు వినుమా

జతనమున గుణము లనియెడు, రతనంబులగని యటంచు రమణి వచించున్.63

వ. అని చెప్పి మఱియు నెచ్చెలి యిట్లనియె.64

సీ. అనఘ విశ్వావసుండనియెడు గంధర్వరాజు దుర్గావురిత్రాత వెలయు

నతని పాణిగ్రహితి హారిణియను పేరుగొరి కాంచిన ముద్దుగుమ్మ మించు
నాయమ్మ సుతు లెందఱైన గల్గియు కూఁతు రొకతెలేమికిఁ జాల నుమ్మళించి
యాత్మజాత నొసంగుఁడనుచుఁ దేవుండని యే, కంటఁ బడురాతి కెల్ల మ్రొక్కె
నట్టిదకదా వధూటుల కల్లుఁ డనుచు, నగవు దగవులటంచు నెయ్యంబు లంచు
నంపకము లంచు మఱియెన్నియైన కలవు, కాంతు లవి యుండె మీఁదటి కతలు వినుము.65

గీ. అంత నక్కాంత గర్భాలసాంగి యగుచు, నాకుఁ దెలియదుగా యొకనాటిరేయి

నండఱును మంచిశుభవేళ యనుచుఁ బలికి, రప్పు డీయుద్ధరించెడు నమ్మఁ గనియె.66

గీ. పుట్టినప్పుడె జవ్వనంబును సమస్త భామినీకోటిఁ దలదన్ను పాటి చెలువు

గలిగె దీనికి నదియె దుఃఖముల కెల్ల, మూల మైనది యంత నాలోలనయన.67

క. అసమాన వయోమదమున, లసమాన కలాదులం జెలఁగఁ జూచి మదా

లసయను పేరిడె విశ్వా, వసుఁడున్ హారిణియు గారనంబునఁ బెనుపన్.68

ఉ. అయ్య పరాకు మాప్రియవయన్య యటంచు వచింపలేదు మా

తొయ్యలి వీథిలో నోఱపుతో నడయాడఁగఁ జూచెనేని యా
తియ్యని వింటిజోచు శరధిం గదియించిన పూవుఁదూపులే
యెయ్యెడ వైచికొంచుఁ దమి హెచ్చినఁ బోఁ బొరలాడకుండునే.69

క. ఏటికి మాటలు నాఁటికి, నేఁటికి మగవాఁడు వలచునే కద వినుమా

బోటి తటాలునఁ జూచిన, నాఁటదివలచు న్మనోంబుజాగ్రమునందున్.70

సీ. బలవైరి పనిచినఁ బిలువ వచ్చినవానిఁ, గనుసన్నచే నిల్పి కడకుఁ బనిచి

మూపుపైఁ గేలుంచి ముచ్చటాడుచు వచ్చు నలకూబరుని మన్ననలు వరించి
నెనరుతోఁ గడునాచికొనివచ్చు నునుగచ్చుటరిగెలవారి నందందు నిల్పి
కడువేగ మడుపులు గైకొని యుడిగంపు రాజీవముఖిహజారమున నిల్పి
కొలువునకు నేఁగు రంభ నిచ్చలము గాగ, నగరులోపలఁ జొచ్చి మానాతిఁ జక్క
దనము వీక్షించి యామెనిద్దంపుఁజెక్కు, నొక్కముద్దిడుకొనిపోవు నొక్కవేళ71

సీ. శచిచేత జంభశాసనున కొక్కొకవేళ స్వారిసరాగాలు జరుగఁబాసె

రంభచే నల యక్షరాజపుత్రకునకు లలి హుషారుగా వెడలంగఁ బాసె