(22)
బుద్ధిమతి కథ
169
బంచియిచ్చెద. రెండు దొరికినం జెరియొకటి యిచ్చెద. నూరు ఢిల్లుండని జోలపాడినది. ఆపులి యప్పలుకులు విని జళుకు వొడమ నొడలు ముడిచికొనుచుఁ జప్పుడు కాకుండ మెల్లన నప్పొదరిల్లు దాటి చెంగుచెంగున నెగసి యడ్డమైన లతాపాదపాదులం ద్రెంచివైచుచు నితివేగముగాఁ బెద్దదూరము పరువెత్తి యొకపాషాణమెక్కి గుండెలదరఁ గంపముతో నిక్కి దిక్కులు సూచుచుండెను.
అప్పుడు తదమాత్యుఁడు నృగాలం బెక్కడనుండియో యరుదెంచుచు నాశార్దూలము గాంచి చేర నరగి నమస్కరించి మించిన భక్తితో మృగేంద్రమా ! నీ వొంటిమై నీవీదేశమునకేమిటికి వచ్చితివి ? దొరలకెద్దియేని పని కలిగినబరిచరులతో రావలయుంగదా ? ఇది కడు ప్రమాదమైన పని, ఇక నిందుండరాదు. మన వసతి కరుగుదము రమ్మనుటయు నా పులి నలుదిక్కులు పాఱఁజూచుచు, యా నక్కపో తక్కలికి వాక్కులు వినలేదు. కావున నిట్లనుచున్నది. కానిమ్ము. అంతయుం జెప్పుదంగాక యని తలంచుచు నిట్లనియె.
సృగాల సత్తమా ! నన్ను నాతల్లి కడుపున వెండియుం బుట్టిన దానినిగాఁ దలంపుము. నేను నీతో నిట్లు మరల మాట్లాడుట పూర్వపుణ్యపరిపాకముననే సుమీ ; అబ్బా ; ఆపాటు నీతోఁ జెప్పుటకు సిగ్గగు చున్నది. దగ్గరఁ బెరవారెవ్వరూ లేరుకదా ? అని భయం బభినయించుచు నామించుబోఁణి వచించిన మాటనన్నియుం జెప్పినది.
అక్కథవిని యానక్క_ నవ్వుచు నక్కటా ? నీ మాటలు వినం గడు చోద్యముగా నున్నవి. సింహంబు కొఱంతగా మృగ సంతానంబులకెల్ల నధి నాయకంభై యొప్పు శార్దూల కులంబునం బొడమి యిట్టి పిరికి మాటలం జెప్పు---- వేమి ? నీ బలంబు నీ వెరుంగవు. సింగంబు తరువాత సింగం బంతదానవు. ఇట్టి నీవొక్క యాడుదానికి వెఱచి పారివచ్చితినని జెప్పుట నిక్కువ
నపభ్యాతి నీ కఠయినం గలిగినది. నాన్నా కయి -ఎగ్గిపడినడి. అన్నన్నా : మొుబ్బు 1 . ఆ మాటలువిని పరువెత్తికొని వచ్చితివా? ఎొరుష సు పారినిప్రే యున్నద. న్‌ “లు, నా పెంటరమ్ము. ఆ గయ్యాళిం జుపుము, షిల్లలతొంహాన దాసిరీ సీసం గొనుకగా సమర్చించెద తద్గళరక్తంబు. జూనకముగాం _గోలుదువుగాని. అని సలికిన ములి యిట్ల నియె.
అగనగు సీ బల పర్మాకమములు నే నెపంగనిప్‌ కావు. ఇక్కడ న్ని
లత నాగనచ్చును, రానిం జ్టాగ వూనాచు... సగిరించిన పిమ్మట
(. ౮. పై గెలింబచవు. పో పొమ్ము. నే సప్పుతుకాను. అ వ్య్యాఘహం్శతి యరిగిన ప్‌మ్మ్యు [ వచ్శెచనని గద్దించి పలికిన విని గోమాయువు మరల నిబ్జ నియె, తి సింగం బంచదాసప్ప. ఐటి ప్రామచయుని . ఏలరి.- . కానాయున్నా సీ భి ను సంజన పిల అప ఎకి చూంసనుు "వయం
