| ఉ. |
ప్రోడవు గాన నీ పలుకు పోలదు గా దనరాదు గాక యీ
వీడసితాపవేదనల వేఁగెడుచెన్నటిమేనఁ బ్రాణముల్
గూడి వసింప నోర్వ విదిగో చనుచున్నవి యేల వ్రీడయుం
గ్రీడయు నాకు హారమును గీరముఁ జూతము గీతముం జెలీ!
| 113
|
| వ. |
అనుటయు నక్కన్నియమేనిసంతాపాతిశయంబు పరికించి యలంతులం బోకుండుట
యెఱింగి కొంత యుపశమంబు సేయకున్నఁ బ్రమాదం బగు నని నెచ్చెలులం బిలిచి
యచ్చెలువ వారునుం దానును శిశిరోపచారంబులు సేయ సమకట్టి యప్పుడు.
| 114
|
చెలియలు విమలాంగికి శిశిరోపచారములఁ జేయుట
| ఉ. |
ఈరపుమోకమావిఁ గమియిక్కువ గొజ్జెఁగలందు జాఱుప
న్నీరులయేఁట నయ్యనఁటినిట్టలపైఁ బొరలూడి రాలుక
ర్పూరపుదీవి చెంగలువపువ్వులు గప్పినచప్పరంబులో
సారపుఁదమ్మిపుప్పొడులశయ్యకుఁ గన్నియఁ దెచ్చి నెచ్చెలుల్.
| 115
|
| వ. |
హారపటీరకర్పూరపన్నీరపల్లవహల్లకాదశిశిరద్రవ్యంబులు గొని వచ్చి విరహాదిదైవ
తం బగుభావభవునాకారంబు ప్రతిష్ఠించి యారాధించి యతని నుద్దేశించి.
| 116
|
| ఉ. |
గిల్లియ గోరఁ దీర్పుపనికి న్మఱి గొడ్డలి యెల్లకే కదా!
బల్లిద మైనసాధనముఁ బట్టక మన్మథ! నీవు లోకముం
దెల్లమిగా జయించితివి తియ్యనివింటను గమ్మఁదూపులం
జల్లనిమంత్రిచే శ్రుతిరసాయన మయ్యెడు తేంట్లయార్పులన్.
| 117
|
| సీ. |
నీవిక్రమ క్రీడ నిజహృదయంగమం, బై మెచ్చు శ్రీధరుం డనుఁగుఁతండ్రి
నీయాజ్ఞ కొం డన నేరక ముద్రిత, వదనుఁ డై వర్తించువాగ్వరుండు
నీతూపు కోర్వక నిటలాక్షుఁ డుమతనూ, ఫలకంబుచాటునఁ బాయఁ డెపుడు
నీబిరుదోక్తిచిహ్నితజయజంగమ, స్తంభ మై యున్నాఁడు జంభవైరి
|
|
| గీ. |
యింకఁ దక్కినబడుగుల నెన్న నేల? యిట్టినీ విట్లు పసిబాల నేఁచు టెట్లు?
పర్వతం బెత్తు కేలన బంతి యెత్తి, కడిమి నెఱుపంగఁ జూచితే కాయజన్మ!
| 118
|
| సీ. |
ముద్దియయెడఁ గల్గుమోమోట మఱచితే, కాణించె దేల? రాకాశశాంక!
మగువ నీకిచ్చినమాటప ట్టెఱుఁగవే, యించుక కృప సేయవేల? చిలుక!
కోమలాంగికి నఱ్ఱుఁగుత్తిక వై యుండి, కలకంఠమా! కనికరము వలదె?
చెలిమోముఁదమ్మితావులఁ గ్రోలుచుండియు, గుడిచినింటికిఁ గీడుఁ గోరకు మలి!
|
|
| గీ. |
కాల మెల్ల పగలు గా వచ్చింది మీకుఁ, గొమ్మ నేఁచఁ నగదు కోకయుగమ!
యకట! సతికి నంతరంగ మై యుండియు, మలయకయ్య! నీవు మలయపనన!
| 120
|
