|
యుగళ మగుటకుఁ దగుట మీయొండొరులకుఁ
గాఁగల దిటుల యనియు నిక్కముగ నెఱుఁగ.
| 32
|
చిత్రకారులు మాంధాతకు విమలాంగి చిత్రపటముఁ జూపుట
క. |
దేవ! భవత్తేజము మా, భావంబుల నిట్లు బయలుపఱచుట కిట ము
న్నేవలనఁ బరు లెఱుంగరు, గావున నిత్తలఁపు దైవికమున ఫల మగున్.
| 33
|
ఉ. |
ఆసతిమేనుచెల్వుఁ గలయంత వచింపఁగ నేర మన్నచో
వ్రాసితి మన్న రాదె యపరాధము? పోలికమాత్ర చిత్రవి
వ్యాసము చేసినార మిదె యంచుఁ దదాకృతిలేఖనక్రమో
ద్భాసిపటంబు విప్పి నరపాలునిసన్నిధిఁ బెట్టి చూపినన్.
| 34
|
క. |
నిను నెడఁ గరఁగినమనమున, యనమార్గంబున స్రవించి యవయవములలో
నెనయంగఁ జేరునట్లుగఁ, గనుఁగొనియె న్విభుఁడు గన్యకారూపంబున్.
| 35
|
సీ. |
కచభారరుచులఁ జీఁకఁటిఁ గొన్నయపరాధ మాన నేందుద్యుతి నపనయించుఁ
గ్రూరకటాక్షము ల్గొన్నఁ బైకొనుమూర్ఛ నధరసుధారసం బాని తెలియుఁ
గుచశైలతటుల డిగ్గుచుఁ గొన్నకంపంబు ద్రివళిసోపాన మూఁది విడఁ గాంచు
మధ్యకార్శ్యముఁ జూడ మదిఁ గొన్న కరుణంబు కటిబింబసంపదఁ గాంచి మఱచు
|
|
గీ. |
నూరుయుగలక్ష్మిఁ బాసి రా నొదవుతాప, మడఁచు బదపల్లవంబులయందుఁ బొరలి
రాజవరుదృష్టి కుంతలరాజకన్య, సుందరాకార ముత్కంఠఁ జూచునపుడు.
| 36
|
క. |
చనుఁగవ పొడవై నాభిం, గనుఁగొన నిన్ను మయి మఱియుఁ గటి పొడ వగునం
గనవిషమాకృతిపథమున, జనపతి మదిఁ దొట్రుకొనుచుఁ జాల వరించెన్.
| 37
|
క. |
వనితనతనాభిఁ దుంగ, స్తనములఁ గడచి చనలేవు జనపతిచూడ్కు
ల్మనమున నుయ్యో కొండో, యని యాందోళించువారి కగునే తెగువల్.
| 38
|
వ. |
ఇ ట్లత్యంతాసక్తుఁ డయ్యును ధీరవాయకుం డగుటఁ జిత్తవృత్తి బయలు పడనీక యి
ట్లనియె.
| 39
|
గీ. |
నిక్కముగ నిట్టిరూపంబు నెలఁత యొకతె, గలిగెనే బ్రహ్మనిపుణుఁ గాఁ దలఁపవలదె?
కలిగె లేకుండె నిట్టియాకార మిట్లు, వ్రాయ నేర్చినమీనేర్పు వలయుఁ బొగడ.
| 40
|
వ. |
అని యుచితసత్కారంబులం బ్రీతులం జేసి వీడ్కొల్పిన వారును నిక్కార్యంబు సం
ఘటించి మఱికదా దేవరచేత మెచ్చులం బడయువార మని పంతంబు లాడుచు నిజ
దేశంబునకుం జనినయనంతరంబ.
| 41
|
క. |
చిత్రకళావంతులచేఁ, జిత్రపటము చన్న నైనచిత్రము హరిణీ
నేత్రం జిత్రించినత, త్చిత్రపటం బయ్యె విభునిచిత్తం బంతన్.
| 42
|