41
ప్రధమాశ్వాసము
క. అనుటయు నవ్వుల కనినన్
మునివర మీమాట యిట్లమోఘం బగునో
వినలే నిట్టివి మానుఁడు
నను మన్ననచేసి యనుచు నాతుక మొక్కెన్. 168
వ. అంత నమ్మహామునీంద్రునియాజ్ఞానుసారంబునం దద్విమా నంబు కలభాషిణి
విహరించుచున్న యెలదోఁటలోనికిం దిగియె నట్టియెడ రంభనలకూబరులు
వినయపూర్వకంబుగా నతని చేత ననిపించుకొని యప్పు డెదుటఁ గాన్పించు వాసుదేవుని
ప్రాసాదరాజంబునకుం జెయ్యెత్తి, మొక్కి తమ విమానంబుతోడ నిజేచ్చం జనిరి.
కలభాషిణియు నట మున్ను తన కనతిదూరంబున వినఁబడు వారలసల్లాపంబు
లాలకించియుఁ దదనంతరంబ ధగధగితదిగంతరం బగుచు జేర నేతెంచువిమానంబు
నవలోకించియు నాశ్చర్యంబు నొందుచుండి యప్పుడ ట్లరుగునలకూబరునిరూపలావణ్యాది
సౌభాగ్యంబులకు మిక్కిలి మెచ్చుచుఁ దదాలోకనంబులం దనియక కొంత మేర
తద్విమానంబుక్రిందటిచాయఁ బూఁ బొదరిండ్లయిరమిమఱుంగున వారిసల్లాపంబు
లాలకింపుచుం జని యంత నది మిక్కిలి దూరంబుగా నేఁగుటయుఁ దిరిగి వచ్చుచుఁ
దనమనంబున. 169
ఆ. ఇంతరూపవంతు నెంతయుఁ దనకుఁ గై
వసము చేసికొని యవార్యగర్వ
