ఉ. |
పున్నమనాఁటిచందురునిఁ బోలిన నాథుని నెమ్మొగంబు హ
ర్షోన్నతిఁ జూచికాని సరసోక్తులుఁ బల్కుచు వానిఁ గౌఁగిటన్
జెన్ను వహించికాని బహుచిత్రగతిన్ గుసుమాస్త్రుకేళికన్
మన్ననఁ గాంచికాని యిఁక మానిని! ప్రాణము నిల్పనేర్తునే.
| 78
|
గీ. |
వేయిమాటలు నిం కేల వెలఁది! నీవు
కావలె నటన్నఁ గార్యంబు కాకపోదు
నాదుప్రాణంబు నిలుపుచందంబయేని
ప్రాణవిభుఁ దోడితెమ్ము శీఘ్రంబుగాఁగ.
| 79
|
చిత్రరేఖ యనిరుద్ధుని దెచ్చుటకై ద్వారకాపురి కేఁగుట
వ. |
అనినఁ జిత్రరేఖ నితాంతస్నేహాయత్తచిత్తయై యత్తరలాక్షిం
గనుంగొని.
|
|
సీ. |
ఘనమైనకార్యంబుగావున నీమనం
బరయుటకై యిటు లంటినమ్మ!
యెంతదవ్వైనను నేమి నేఁ గావలె
నన నిమిషంబునఁ జనఁగలేనె!
యెట్టికార్యంబైన నేనుండఁగా నీకు
సరసీరుహాక్షి! విచారమేల?
క్షణములో నిదె ద్వారకాపురంబును జేరి
యనిరుద్ధుఁ దెచ్చెద నతిజవమున
|
|
గీ. |
ననుచు నయ్యుషాకన్యను హర్షజలధి
నోలలాడించి నిజకళాలీల మెఱయ
నితరు లెఱుఁగకయుండ నదృశ్యయగుచు
గగనమార్గంబుఁ జెంది శీఘ్రమునఁ జనియె.
| 80
|