పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/384

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

152

ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము


గీ.

పాపపుంజంబు విరియించి నోపువానిఁ
బుణ్యములపుట్టిని ల్లనఁ బొల్చువాని
సకలశైవాగమార్థలక్షణధురీణు
నలఘువిజ్ఞాను నుద్భటుఁ బలికె నృపుడు.

130


క.

వింటి నటమున్న యాము
క్కంటికృప న్నిన్ను నేఁడు కొతుక మొదవన్
గంటి భవాంబుధి గుల్ఫము
బంటి సుమీ నాకు నింకఁ బరతత్త్వనిధీ!

131


శా.

ఆదిబ్రహ్మకపాలభూషణుఁ ద్రిమూర్త్యాత్మున్ శివున్ వహ్నిచం
ద్రాదిత్యానిలభూమరుత్పథిపయోయజ్వస్వరూపున్ జిదా
మోదున్ శంభు భజించి యోగిజనతాముఖ్యుండవై యున్ననీ
పాదాబ్దంబులు గంటిఁ బాశములచేఁ బట్టూడి శైవాగ్రణీ!

132


క.

అజతుల్యహరమహత్త్వము
నిజముగఁ దెలియంగనోపునేర్పును గనమిన్
గుజగుజయగు నాచిత్తం
బు జనస్తుత! బుద్ధి చెప్పి ప్రోవవె నన్నున్.

133


క.

అఖిలాత్మవేది వింద్రియ
సుఖదూరుఁడ వాదిశైవచూడామణి వు
న్ముఖమంత్రఫలుఁడ వాగమ
సఖబుద్ధివి దేవ! నీవు సామాన్యుఁడవే?

134


ఉ.

ఏమితపంబు చేసి పరమేశ్వరు నేక్రియఁ గొల్చినాఁడనో
యే మునుపంటిపుట్టువున నిట్టిగురూత్తము నిన్నుఁ గంటి మ
త్కామిత మబ్బెఁ బాపములు గ్రాఁచితి ముక్తికురంగలోచనా
కోమలదృగ్విలాసములు గొల్లలు పట్టుదు నింకమీఁదటన్.

135