పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/351

118

ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము

ఉ.⁠

కావున సర్వకల్మషవికారనిబర్హణ మైనయిప్పురిన్ జీవము నుజ్జగించిన విశిష్టుఁడు గావున దుష్టుఁడయ్యు భూ దేవుఁ డితండు నేన యయి తేజముఁ గాంచెన కాక తక్కినన్ దావకదండఘాతములు దప్పునె వీనికి భానునందనా?

⁠ 288

ఉ.⁠

నీవు మదాజ్ఞ మౌళివయి నిల్పి యథాస్థితి నుండు మంచు న ద్దైవతసార్వభౌముఁడు ముదంబునఁ గాలుని వీడుకొల్పి భూ దేవునిఁ గాచి విశ్వము నుతింప నిరంతరభక్తరక్షణ శ్రీ వెలయంగ నుండె సురసిద్ధవరాసురపూజితాంఘ్రియై.

⁠ 289

సీ.⁠

కావున శ్రీకాశిమహత్వముఁ గొని         యాడ నెంతటివాని కలవియగునె నీవు నాకాశవాణీమార్గమున విశ్వ         పతి నవిముక్తేశు భక్తవరదు సేవింవు నీకోర్కి సిద్ధించుఁ దడయక         యంచు దీవించి పొమ్మనిన నృపతి కౌండిన్యముని పాదకమలంబులకు (నెల)         నాఁగయుఁ దాను వినమ్రుఁ డగుచుఁ

⁠

గీ.⁠

గాంచనస్యందనం బెక్కి కతిపయాను చరులు దనుఁ గొల్వ వేడ్క నక్షణమ గదలి సరవిఁ బొడగటుననుకూలశకునములకు గరము హర్షించి విశ్వేశుపురికి నరిగె.

⁠ 290

సీ.⁠

....నరదంబుఁ జేర్ప నొక్కపురంబు         నందు నుండఁగఁజేసి యాక్షణంబ వరభాగ్యవతి ప్రభావతి ప్రేమఁ దనమేని         నీడకైవడి వెంటఁ గూడి నడువఁ

⁠