ద్వితీయాశ్వాసము
111
| గీ. | కాఁపురము నాకుఁ గడుఁబెద్ద కంచియంత | 253 |
| వ. | అనిన విని యట్లకాక నీవు మాకుం గుమారునిమాఱు నీ కెవ్విధంబున నుండవలయు నవ్విధంబున మాతోడం గలసి వర్తింపుమని ప్రహర్షలోలుండై విద్యాపాలుండు నాళీకబాంధవుం డస్తశైలశిఖరం బరుగుడుఁ దడయక సంధ్యాదికృతంబు లవంధ్యప్రకాగంబున నొనరించి యథోచితంబుగఁ దృణాస్తరణంబగు ధరణిశయనంబునం బవ్వడించి నిద్రించుసమయంబున. | 254 |
| గీ. | ఆకృతఘ్నుండు బ్రాహ్మణునందుఁ జాల | 255 |
| మ. | తనుఁ జాకుండఁగఁ బ్రోచినాఁ డనక వృద్ధబ్రాహ్మణుం బిన్నవాఁ | 256 |
| గీ. | వెతకబోయినతీఁగ వేవేగఁ గాలఁ | 257 |
