పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/342

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

109


శా.

ఆవేళం ధరణీసురుం డొకఁడు విద్యాపాలుఁ డన్వాఁడు వి
ద్యావాణీవిభుఁ డొక్కభూమిపతిచేతన్ నిష్కముల్ రత్నముల్
దేవగ్రాహ్యములైన వస్త్రములు తృప్తిగా దానరూపంబుగా
ఠేవం గైకొని వచ్చెఁ బాలుఁ దనపట్టిం గూడి యాత్రోవకున్.

243


గీ.

దైవయత్నంబుచే ధరాదేవుఁ డతఁడుఁ
దానుఁ దనయుండు వడదాఁకి తాపమొంది
యమ్మదాలసు వసియించునట్టి చెట్టు
నీడ కేతెంచె నొక్కింత నిలుచుకొఱకు.

244


క.

ఆ చెట్టునీడ నప్పుడు
చూచి మహీదేవవరుఁడు క్షోణీశయనున్
వాచావిహీనముఖు గగ
గోచ(రజీవున్ విబో)ధకుంఠితు నతనిన్.

245


వ.

చూచి వీఁ డెవ్వఁడొక్కొ? అగమంబగు నీ మార్గంబున కేమి నెపంబున వచ్చిన వాఁడొ వీని కేమియైన దొక్కొ? తెలియుదుముగాక యని చేరంజని యరసి యతని వడ(దాఁకినవాని)గా వివేకంబున నిశ్చయించి కృపాళుండై విద్యాపాలుండు.

246


చ.

తనకరదీప్తిలోని హిమధామసుధావిమలంబులైన తి
య్యనిసలిలంబు లొయ్యనఁ బ్రియంబునఁ బాణిసరోరుహంబునన్
[గొని చిలికించి యంగము]ల గోముఖమండలి మున్నుగాఁగ నా
తనికి నతండు గొంత పరితాపభరం బెడలించె నందునన్.

247


ఆ.

ఇట్లు సేదదేఱి హీనస్వరంబున
నతని కనియె నమ్మదాలసాఖ్యుఁ
డనఘ! కొంత మానె నారాటము [కడింది
దప్పిఁ దీర్చి గొంతు] దగులు వాపు.

248