పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/336

ద్వితీయాశ్వాసము

103

చ.⁠

అది యటులుండనిమ్ము కమలానన! నీప్రియపుత్రి జవ్వనం బొదవి విలాససంపదల నుజ్జ్వలయై విలసిల్లురేఖ చూ చెద నని వచ్చితిన్ బిదపఁ జెప్పెద నొక్కరహస్య మన్నియున్ (కొదువ కొఱంత) లేక సమకూరెడు నీమదిఁ బర్వియుండినన్.

⁠ 215

క.⁠

శాతోదరి నీకూఁతుం జూతము రప్పింపు మనుఁడు సుదతియుఁ బుత్త్రిన్ దోతెచ్చి యంకపీఠికఁ జేతోమోదమున నిల్పి చెన్న(లరారన్).

⁠ 216

సీ.⁠

(కలికి) బంగరుబొమ్మ కందర్పుబాణంబు         మొలకమెఱుంగు వెన్నెలలనిగ్గు పగడంపుఁదీఁగె సంపంగికొన్నన చిన్ని         హరిణాంకురేఖ కప్పురముసిరము జాతిరత్నశలాక సాగరమధులక్ష్మి         (రతనాలజిగి తేట) అతనురాణి పెంచినచిల్క జీవాంచితాలేఖ్యంబు         కస్తూరినిగరంబు కళలకరువు

⁠

గీ.⁠

ననఁగఁ గమనీయమహితమోహనవిలాస భాసమానాంగి యగుకూఁతుఁ బట్టిచూపి పలుకు బలుతియ్య మింపులు గులుకునట్లు (వేడ్క ముదివేశ్య) పరభావవేదితోడ.

⁠ 217

గీ.⁠

నీకు నాతోడును మ్మవనీసురేంద్ర! మెచ్చు మ్రింగఁదలంచిన మృడునియాన నిజము చెప్పుము మత్పుత్త్రి నీలవేణి సవతు పూఁబోఁడి గలదె యిజ్జగమునందు.

⁠ 218