పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/296

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

63


మ్మనమార నడుగ వినయం
బు నయంబును గదురఁ బల్కు భూపతి యతనిన్.

42


ఉ.

యుగ్యము లయ్యె నెవ్వనికి నోలిఁ జతుశ్శ్రుతు లట్టి వేలుపున్
భోగ్యధినాథకంకణునిఁ బొందుగఁ గొల్చి ప్రభావసిద్ధికిన్
యోగ్యుఁడవై(న నీకరుణ యుండ నృపాలు)రలోన మిక్కిలిన్
భాగ్యము సేసినాడ మఱి బ్రాఁతియె సేమము నాకు నెయ్యెడన్.

43


చ.

సకలము భద్రమయ్యె గుణసాగర! నాకుఁ గొఱంత లేదు ని
న్నొకవని వేఁడుకోర్కి నిట కొయ్యన వచ్చితిఁ బ్రొద్దువోయె నేఁ
టికి నిది యెంతయేనియుఁ గడిందిప్రయత్నము విన్నవింతు మీ
కకుటిలబుద్ధి రేపకడ నంతయు విస్తరవాక్యపద్ధతిన్.

44


చ.

అనవుడు నట్ల యౌ ననుచు నమ్మునిభర్త సభార్యుఁడై (మహీ
శున కుచితంబుగాఁ బ్రియము) సూపుడు భూపతియున్ మహర్షి చూ
పిన యుటజంబులోన ధృతిఁ బెంపు వహించుచుఁ బల్లవాంగశ
య్యను సుఖనిద్రసేసె విమలైందవరోచులు చెల్వు చూపఁగన్.

45


చ.

వలపలనైనచీఁకటి ప్రభావరిహీణత దోఁచుతారలున్
గలఁగువిటీవిటోత్కరముఁ గందినచంద్రుఁడు మూతివిచ్చు ఱే
కులవిలసిల్లు తామరలు గూళ్ళను మేల్కనుపక్షులున్ రుచుల్
వెలిసిన చెందొవల్ గలిగి (వేకువ దాఁ బొడ)సూపె నంతటన్.

46


చ.

తముఁ గనవాయఁ జేయుటకు దాపురమై చనుదెంచు వేఁడిద
య్యముతుది నెత్తికోలు గన రక్కట భీతిలి రంగజాహవ
క్రమము....యం(చు......హతి) గాఢతరశ్రమ సుప్తకామినీ
రమణుల నవ్వె దీపనికరంబులు పాండువిభామిషంబునన్.

47


క.

పరుషకఠినక్షతిం దిన
కరరథగంధర్వవదనగళితం బగు నె