పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/290

ద్వితీయాశ్వాసము

57

మ.⁠

గలుగ ల్లంచును గాళ్ళయందియలు పల్కం జక్కులన్ మద్దికా యలతళ్కుల్ గరువంవుచూపు నిటలవ్యాకీర్ణలంబాలకం బులతో ముద్దులు చిల్కుచుం గలవచఃపూర్ణాస్యుఁడై తప్పుట డ్గులు వెట్టంగలపుత్త్రుఁ డబ్బునొకొ నాకు న్నీకు లోలేక్షణా.

⁠ 20

క.⁠

వారణవాజివధూవసు వారాత్మక మైనరాజ్యవైభవ మిది దా నౌరసుఁడు లేనికతమునఁ జారుముఖీ! యెన్ను లేని సస్యము కాదే.

⁠ 21

గీ.⁠

పుత్రముఖవీక్షణంబునఁ బొదలుసుఖము పూర్ణ(?)తలనిండ నర్థంబు పోసినపుడు కలుగ దిట్టివిశేషంబుఁ గాంచువార లెంత భాగ్యంబు చేసినా రిందువదన!

⁠ 22

మ.⁠

అని చింతింపుచు నున్నప్రాణవిభు నయ్యబ్జాక్షి వీక్షించి యి ట్లను రాజన్యకులావతంస! నగధైర్యా! యార్యసంస్తుత్య! నీ కును జింతాభర మేల యింతపనికై గోరాజకేతుండు దా మనపాలన్ సురశాఖియై సకలసంపత్ప్రాప్తి నూల్కొల్పఁగన్.

⁠ 23

సీ.⁠

మిన్నేటితలనీటి మించుకెంజడలపై         నెలవంక బొదివి వెన్నెలలు గొలువ విపులహాలాహలవిషమషీకృతముద్ర         మృగనాభిరేఖయై మెడఁ దలిర్ప వవనాశనాధీశ [పదకముద్రుచి] గల్గి         బాహుమధ్యంబునఁ బరిఢవిల్ల పలుమొగంబుల పారువలుదపున్కలపేరు         చుట్టిన చేపోటు ముట్టు వెలుఁగ

⁠