పుట:ఆంధ్రకామందకము (జక్కరాజు వేంకటకవి).pdf/46

క.⁠

పిల్లికిఁ గూ డందిచ్చిన గోళ్ళం జేఁజివ్వుకొనుచుఁ గూడుం దిను దు ష్టెల్లవిధంబుల సుజనుని వల్లనె పోషణము గాంచి వానినె చెఱచున్.

⁠ 46

క.⁠

ఇలలో ధూర్తజనంబుల పలుకులు ములుకులటు నొంచుఁ బరజనమర్మ స్థలములఁ గడుఁదీవ్రములై బలుపగలం జూపఁ జాలి భయదము లగుచున్.

⁠ 47

క.⁠

మనమున నెంతయుం గినుక మందటిలన్ సిరిఁ గోరిరేని తా రనిశము సజ్జనావళుల కంజలి పూనుదు రట్టు లంతకం టెను గనుపట్ట నంజలి ఘటింపఁదగున్ ధర దుర్జనాళికిన్ వినయగుణంబు మించగ వివేకులు లోకమునందుఁ బొందుగన్.

⁠ 48

మధురవచోవిచక్షణత్వము

క.⁠

లోకమున కెల్ల మోదము జోక యొనర్పంగ నోపు చుట్టఱికంబున్ లౌకికమై తగుమాటయుఁ గైకొనఁగా వలయు జగముఁ గడు గెల్చుటకై.

⁠ 49

క.⁠

తేనెలు చిలికెడి పలుకులు మానవపతి పలుకవలయు మహిజనమునెడన్ దా నెంత యీవి గలదొర యైనన్ నిష్ఠురముఁ బల్క నది భయ మందున్.

⁠ 50

గీ.⁠

రొమ్ము మొత్తినపగిది జనమ్ము మిగుల నెట్టిపలుకుల వెతపడు నట్టిపలుకు పలుకఁగా రాదు కడుబుద్ధిఁ గలుగు నృపతి యధికమగు వెత చెందినయప్పుడైన.

⁠ 51