తాళ్ళపాక పదసాహిత్యం/నాలుగవ సంపుటం/రేకు 301
రేకు : 0301-01 రామక్రియ సం:04-001 కృష్ణ
పల్లవి:
ఎక్కడికంసుడు యిఁక నెక్కడిభూభారము
చిక్కువాప జనియించె శ్రీకృష్ణుడు
చ. 1:
అదివో చంద్రోదయ మదివో రోహిణిపొద్దు
అదన శ్రీకృష్ణుఁడందె నవతారము
గదయు శంఖచక్రాలు గల నాలుగుచేతుల
నెదిరించి యున్నాఁడు ఇదివో బాలుఁడు
చ. 2:
వసుదేవుడల్ల వాఁడే వరస దేవకి యదే
కొసరే బ్రహ్మాదుల కొండాట మదే
పొసఁగ బొత్తులవిూదఁ బురుటింటి లోపల
శిసువై మహిమ చూపె శ్రీకృష్ణుడు
చ. 3:
పరంజ్యోతిరూప మిదె పాండవుల బ్రదికించె
అరిది కౌరవులసంహరమూ నిదె
హరికర్ఘ్యములీరో జయంతి పండుగ సేయరొ
కెరలి శ్రీవెంకటాద్రి కృష్ణుఁడితఁడు
రేకు: 0301-02 దేసాళ౦ సం:04-002 అధ్యాత్మ
పల్లవి
నాకు నాకే సిగ్గయ్యీని నన్ను జూచుకొంటేను
చేకొని నీవే మన్నించ జెయ్యెుగ్గేఁగాని
చ. 1:
సేయరాని పాపములు సేసివచ్చి యేనోర
నాయెడ నిన్ను వరములడిగేను
కాయముతో నింద్రియకింకరుఁడనై యేమని
చేయార నీబంటనని చెప్పుకొనేను
చ. 2:
వేగిలేచి సంసారవిధులకే వొడిగట్టి
యేగతిఁ గొసరి నీపై నేఁట వేసేము
అగడపు బంగారుకాతుమనే నమ్ముకొని
భోగపుమోక్షము నెట్టు వొందించు మనేము
చ. 3:
కలుపుట్టుగుబదుకు కాంతలకు వెచ్చపెట్టి
వలసి నేడెట్టు నీవార మయేము
నెలవై శ్రీవేంకటేశ నీవ కరుణించితివి
బలిమిసేసి నీకెట్టు భారము వేసేము
రేకు:0301-03 శంకరాభరణం సం: 04-003 శరణాగతి
పల్లవి:
అచ్చుతు శరణమే అన్నిటికిని గురి
హెచ్చుకుందు మరి యెంచఁగనేది
చ. 1:.
యోనిజనకమగు యొడ లిది
యేనెల వైనా నేఁటి కులము
తానును మలమూత్రపుఁ జెలమ
నానాచారము నడచీనా
చ. 2: పాపపుణ్యముల బదుకిది
యేపొద్దు మోక్షం బెటువలె దొరకు
దీపనబాధల దినములివి
చూపట్టి వెదకఁగ సుఖ మిందేది
చ. 3:
మరిగినతెరువల మనసుయిది
సరవినెన్న విజ్ఞానంబేది
యిరవుగ శ్రీవేంకటేశ్వరుఁడే
వేరవని కంటే వెలితిఁక నేది
రేకు:0301-04 బౌళి సం: 04-004 అధ్యాత్మ
పల్లవి:
నిజమో కల్లో నిమిషములోననే
భజించు వారల భాగ్యము కొలఁది
చ. 1:
వొకఁడు కనుదెరచి వున్నది జగమను
వొకఁడు కన్నుమూశోగి లేదనును
సకలము నిట్లనె సర్వేశ్వరుఁడును
వెకలినరులు భావించినకొలది
చ. 2:
కడుపు నిండొకఁడు లోకము దనిసె ననును
కడుపు వెలితైనఁ గడమను నొక్కఁడు
తడవిన నిట్లనే దైవమిందరికి
వెడగునరులు భావించిన కొలఁది
చ. 3:
ముదిసి యొకఁడనును మోక్షము చేర్వని
తుదఁ బుట్టొకఁడది దూరమనును
యెదుటనే శ్రీవేంకటేశ్వరుఁ డిట్లనే
వేదకి నరులు భావించిన కొలది
రేకు: 0301-05 వసంతవరాళి సం: 04-005 అంత్యప్రాస
పల్లవి:
ఏమందు మిందుకు నెఱిఁగినదే తొల్లి
శ్రీమాధవుఁడ నీవు సేసినదే తొల్లి
చ. 1:
వొక మానఁ జేఁదూ వొక మానఁ దీపూ
కకిపికలై రెండూ గలవే తొల్లి
వొకనికజ్ఞానము వొకనికి జ్ఞానము
సకలానఁ గలుగుట సహజమే తొల్లి
చ. 2:
పగలు వెలుఁగు పైపై రాత్రి చీఁకటి
నిగిడి లోకములను నిజమే తొల్లి
మొగి సురలకు మేలు ముంచి దైత్యులకుఁ గీడు
తగిలి నోసలివ్రాఁత తప్పదిది తొల్లి
చ. 3:
వెన్నెలలు చంద్రునందు వెడ యెండసూర్యునందు
కన్నుల లోకమువారు గన్నదే తొల్లి
యెన్నఁగ శ్రీవేంకటేశ యేలినవాఁడవు నీవు
వున్నవారు నీకింద నున్నవారు తొల్లి
రేకు: 0301-06 లలిత సం: 04-006 కృస్ణ
పల్లవి:
ఆతఁ డితఁడా వెన్న లంతట దొంగలినాఁడు
యేతులకు మద్దులు రెండిలఁ దోసినాఁడు
చ. 1:
యీతఁడా దేవకిగన్నయింద్రనీలమాణికము
పూతకిచన్ను దాగి పొదలినాఁడు
యీతఁడా వసుదేవుని యింటిలో నిధానము
చేతనే కంసునిఁ బుట్టచెండు సేసినాఁడు
చ. 2:
మేటియైన గొంతిదేవి మేనల్లుఁ డీతఁడా
కోటికిఁ బడెగెగాను కొండ యెత్తెను
పాటించి పెంచే యశోదపాలి భాగ్య విూఁతఁడా
వాటమై గొల్లెతలను వలపించినాఁడు
చ. 3:
ముగురువేలుపులకు మూలభూతి యీతఁడా
జిగి నావులఁ బేయలఁ జేరి కాచెను
మిగుల శ్రీవేంకటాద్రిమీఁది దైవమితఁడా
తగి రామకృష్ణావతార మందె నిప్పుడు