అరణ్య పర్వము - అధ్యాయము - 127

వ్యాస మహాభారతము (అరణ్య పర్వము - అధ్యాయము - 127)
వేద వ్యాసుడు


వ్యాస మహాభారతము
పర్వములు
1. ఆది పర్వము
2. సభా పర్వము
3. అరణ్య పర్వము
4. విరాట పర్వము
5. ఉద్యోగ పర్వము
6. భీష్మ పర్వము
7. ద్రోణ పర్వము
8. కర్ణ పర్వము
9. శల్య పర్వము
10. సౌప్తిక పర్వము
11. స్త్రీ పర్వము
12. శాంతి పర్వము
13. అనుశాసన పర్వము
14. అశ్వమేధ పర్వము
15. ఆశ్రమవాసిక పర్వము
16. మౌసల పర్వము
17. మహాప్రస్ధానిక పర్వము
18. స్వర్గారోహణ పర్వము

1 [య]
కదంవీర్యః స రాజాభూత సొమకొ వథతాం వర
కర్మాణ్య అస్య పరభావం చ శరొతుమ ఇచ్ఛామి తత్త్వతః
2 [ల]
యుధిష్ఠిరాసీన నృపతిః సొమకొ నామ ధార్మికః
తస్య భార్యా శతం రాజన సథృశీనామ అభూత తథా
3 స వై యత్నేన మహతా తాసు పుత్రం మహీపతిః
కం చిన నాసాథయామ ఆస కాలేన మహతా అపి
4 కథా చిత తస్య వృథ్ధస్య యతమానస్య యత్నతః
జన్తుర నామ సుతస తస్మిన సత్రీ శతే సమజాయత
5 తం జాతం మాతరః సర్వాః పరివార్య సమాసతే
సతతం పృష్ఠతః కృత్వా కామభొగాన విశాం పతే
6 తతః పిపీలికా జన్తుం కథా చిథ అథశత సఫిజి
స థష్టొ వయనథథ రాజంస తేన థుఃఖేన బాలకః
7 తతస తా మాతరః సర్వాః పరాక్రొశన భృశథుఃఖితాః
పరివార్య జన్తుం సహితాః స శబ్థస తుములొ ఽభవత
8 తమ ఆర్తనాథం సహసా శుశ్రావ స మహీపతిః
అమాత్యపరిషన మధ్యే ఉపవిష్టః సహర్త్విజైః
9 తతః పరస్దాపయామ ఆస కిమ ఏతథ ఇతి పార్దివః
తస్మై కషత్తా యదావృత్తమ ఆచచక్షే సుతం పరతి
10 తవరమాణః స చొత్దాయ సొమకః సహ మన్త్రిభిః
పరవిశ్యాన్తఃపురం పుత్రమ ఆశ్వాసయథ అరింథమ
11 సాన్త్వయిత్వా తు తం పుత్రం నిష్క్రమ్యాన్తఃపురాన నృపః
ఋత్విజైః సహితొ రాజన సహామాత్య ఉపావిశత
12 [సొమక]
ధిగ అస్త్వ ఇహైకపుత్ర తవమ అపుత్ర తవం వరం భవేత
నిత్యాతుర తవాథ భూతానాం శొక ఏవైక పుత్ర తా
13 ఇథం భార్యా శతం బరహ్మన పరీక్ష్యొప చితం పరభొ
పుత్రార్దినా మయా వొఢం న చాసాం విథ్యతే పరజా
14 ఏకః కదం చిథ ఉత్పన్నః పుత్రొ జన్తుర అయం మమ
యతమానస్య సర్వాసు కిం ను థుఃఖమ అతః పరమ
15 వయశ చ సమతీతం మే సభార్యస్య థవిజొత్తమ
ఆసాం పరాణాః సమాయత్తా మమ చాత్రైక పుత్రకే
16 సయాన ను కర్మ తదాయుక్తం యేన పుత్రశతం భవేత
మహతా లఘునా వాపి కర్మణా థుష కరేణ వా
17 [రత్విజ]
అస్తి వై తాథృశం కర్మ యేన పుత్రశతం భవేత
యథి శక్నొషి తత కర్తుమ అద వక్ష్యామి సొమక
18 [స]
కార్యం వా యథి వాకార్యం యేన పుత్రశతం భవేత
కృతమ ఏవ హి తథ విథ్ధి భగవాన పరబ్రవీతు మే
19 [రత్విజ]
యజస్వ జన్తునా రాజంస తవం మయా వితతే కరతౌ
తతః పుత్రశతం శరీమథ భవిష్యత్య అచిరేణ తే
20 వపాయాం హూయమానాయాం ధూమమ ఆఘ్రాయ మాతరః
తతస తాః సుమహావీర్యాఞ జనయిష్యన్తి తే సుతాన
21 తస్యామ ఏవ తు తే జన్తుర భవితా పునర ఆత్మజః
ఉత్తరే చాస్య సౌవర్ణం లక్ష్మ పార్శ్వే భవిష్యతి