అయోధ్యాకాండము - సర్గము 61
శ్రీమద్వాల్మీకియరామాయణే అయోధ్యాకాండే ఏకషష్ఠితమః సర్గః |౨-౬౧|
వాల్మీకి రామాయణము | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
వనం గతే ధర్మ పరే రామే రమయతాం వరే |
కౌసల్యా రుదతీ స్వార్తా భర్తారం ఇదం అబ్రవీత్ |౨-౬౧-౧|
యద్యపి త్రిషు లోకేషు ప్రథితం తే మయద్ యశః |
సానుక్రోశో వదాన్యః చ ప్రియ వాదీ చ రాఘవః |౨-౬౧-౨|
కథం నర వర శ్రేష్ఠ పుత్రౌ తౌ సహ సీతయా |
దుహ్ఖితౌ సుఖ సంవృద్ధౌ వనే దుహ్ఖం సహిష్యతః |౨-౬౧-౩|
సా నూనం తరుణీ శ్యామా సుకుమారీ సుఖ ఉచితా |
కథం ఉష్ణం చ శీతం చ మైథిలీ ప్రసహిష్యతే |౨-౬౧-౪|
భుక్త్వా అశనం విశాల అక్షీ సూప దంశ అన్వితం శుభం |
వన్యం నైవారం ఆహారం కథం సీతా ఉపభోక్ష్యతే |౨-౬౧-౫|
గీత వాదిత్ర నిర్ఘోషం శ్రుత్వా శుభం అనిందితా |
కథం క్రవ్య అద సిమ్హానాం శబ్దం శ్రోష్యతి అశోభనం |౨-౬౧-౬|
మహా ఇంద్ర ధ్వజ సంకాశః క్వ ను శేతే మహా భుజః |
భుజం పరిఘ సంకాశం ఉపధాయ మహా బలః |౨-౬౧-౭|
పద్మ వర్ణం సుకేశ అంతం పద్మ నిహ్శ్వాసం ఉత్తమం |
కదా ద్రక్ష్యామి రామస్య వదనం పుష్కర ఈక్షణం |౨-౬౧-౮|
వజ్ర సారమయం నూనం హృదయం మే న సంశయః |
అపశ్యంత్యా న తం యద్ వై ఫలతి ఇదం సహస్రధా |౨-౬౧-౯|
యత్త్వయా కరుణం కర్మ వ్యపోహ్య మమ బాంధవాః |
నిరస్తా పరిధావంతి సుఖార్హః కృపణా వనే |౨-౬౧-౧౦|
యది పఞ్చదశే వర్షే రాఘవః పునరేష్యతి |
జహ్యాద్రాజ్యం చ కోశం చ భరతో నోపల్స్ఖ్యతే |౨-౬౧-౧౧|
భోజయంతి కిల శ్రాద్ధే కేచిత్స్వనేవ బాంధవాన్ |
తతః పశ్చాత్సమీక్షంతే కృతకార్యా ద్విజర్షభాన్ |౨-౬౧-౧౨|
తత్ర యే గుణవంతశ్చ విద్వాంసశ్చ ద్విజాతయః |
న పశ్చాత్తేఽభిమన్యంతే సుధామపి సురోపమాః |౨-౬౧-౧౩|
బ్రాహ్మణేష్వపి తృప్తేషు పశ్చాద్భోక్తుం ద్విజర్షభాః |
నాభ్యుపైతుమలం ప్రాజ్ఞాః శృఙ్గచ్చేదమివర్ష్భాః |౨-౬౧-౧౪|
ఏవం కనీయసా భ్రాత్రా భుక్తం రాజ్యం విశాం పతే |
భ్రాతా జ్యేష్ఠా వరిష్ఠాః చ కిం అర్థం న అవమంస్యతే |౨-౬౧-౧౫|
న పరేణ ఆహృతం భక్ష్యం వ్యాఘ్రః ఖాదితుం ఇచ్చతి |
ఏవం ఏవ నర వ్యాఘ్రః పర లీఢం న మంస్యతే |౨-౬౧-౧౬|
హవిర్ ఆజ్యం పురోడాశాః కుశా యూపాః చ ఖాదిరాః |
న ఏతాని యాత యామాని కుర్వంతి పునర్ అధ్వరే |౨-౬౧-౧౭|
తథా హి ఆత్తం ఇదం రాజ్యం హృత సారాం సురాం ఇవ |
న అభిమంతుం అలం రామః నష్ట సోమం ఇవ అధ్వరం |౨-౬౧-౧౮|
న ఏవం విధం అసత్కారం రాఘవో మర్షయిష్యతి |
బలవాన్ ఇవ శార్దూలో బాలధేర్ అభిమర్శనం |౨-౬౧-౧౯|
నైతస్య సహితా లోకా భయం కుర్యుర్మహామృధే |
అధర్మం త్విహ ధర్మాత్మా లోకం ధర్మేణ యోజయేత్ |౨-౬౧-౨౦|
నన్వసౌ కాఞ్చనైర్బాణైర్మహావీర్యో మహాభుజః |
యుగాంత ఇవ భూతాని సాగరానపి నిర్దహేత్ |౨-౬౧-౨౧|
స తాదృశః సిమ్హ బలో వృషభ అక్షో నర ఋషభః |
స్వయం ఏవ హతః పిత్రా జలజేన ఆత్మజో యథా |౨-౬౧-౨౨|
ద్విజాతి చరితః ధర్మః శాస్త్ర దృష్టః సనాతనః |
యది తే ధర్మ నిరతే త్వయా పుత్రే వివాసితే |౨-౬౧-౨౩|
గతిర్ ఏవాక్ పతిర్ నార్యా ద్వితీయా గతిర్ ఆత్మజః |
తృతీయా జ్ఞాతయో రాజమః చతుర్థీ న ఇహ విద్యతే |౨-౬౧-౨౪|
తత్ర త్వం చైవ మే న అస్తి రామః చ వనం ఆశ్రితః |
న వనం గంతుం ఇచ్చామి సర్వథా హి హతా త్వయా |౨-౬౧-౨౫|
హతం త్వయా రాజ్యం ఇదం సరాష్ట్రం |
హతః తథా ఆత్మా సహ మంత్రిభిః చ |
హతా సపుత్రా అస్మి హతాః చ పౌరాః |
సుతః చ భార్యా చ తవ ప్రహృష్టౌ |౨-౬౧-౨౬|
ఇమాం గిరం దారుణ శబ్ద సంశ్రితాం |
నిశమ్య రాజా అపి ముమోహ దుహ్ఖితః |
తతః స శోకం ప్రవివేశ పార్థివః |
స్వదుష్కృతం చ అపి పునః తదా అస్మరత్ |౨-౬౧-౨౭|
ఇతి వాల్మీకి రామాయణే ఆది కావ్యే అయోధ్యాకాండే ఏకషష్ఠితమః సర్గః |౨-౬౧|