ర - ఏమిటదీ?
పం - తప్పంటే మరేంలేదు, ఒక దారుణమైన లోటు!
ర - అదే ఆయిరి. ఏమిటి?
పం - ఆమైలురాళ్ళ మధ్యదూరం ఇవ్వడం మరిచి పోయాడు.
ర - సరే. అదోటీ. కడంవి?
పం - కడంవీ ఇదేరకం గదా అని ఊహించి మానేశాను. అన్నం అంతాచూడాలీ!
206
కామన్న - సుబ్బయ్య బాబూ! మీ ఆవు సంగతీ ఎల్లా ఉన్నట్టు?
సు - అసలు ఆవుతో అహర్నిశలూ హైరాన పడేకంటే, విస్తరిదగ్గిర ఓ రాగంపెట్టి లేస్తేనయం. ఏం చెప్పనూ!
కా - దొడ్లో గుంజకి కట్టేసిలేదేం? బీటికి తోలేరా తెంపుగు పోయిందా?
సు - ఎరగవ్ నాయనా? ఈత పాలికి తోలిపెడితేనే!
కా - ఎవరికీ?
సు - ఓ ధర్మరాజుకి.
కా - మంచివాడేనా?
సు - అల్లాంటివాడు భూమిమీద లేడు.
207
తీర్థం రొండోనాడు చేన్లూ పరబ్రహ్మం కలుసుకోగా,
చే - నిన్నరాత్రి మళ్ళీ కనిపించలేదేంరా, నువ్వూ?
ప - పైగానా? ఆ రథందగ్గిర ఇట్టే మాయం అయావు! నాకెక్కడా పడక్కి స్థలం కుదరక నాటకాని కెళ్ళాను.
చే - "వరవిక్రయాణా"నికేనా? “చింతామణి” కా?
ప - చింతామణికే,
చే - "చింతామణి” ఎవరు?
ప - మాణిక్యంట.
చే - స్త్రీ ఆ?
ప - నాపక్కని కూచుని నాటకం చూస్తూన్న మంగల్ని ప్రతీ అంకంచివరా లోపలికి ఈడ్చుకుపోయారు మరి.
208
సుబ్బన్న - హరిదాసుగారూ! మీరు కథ చెప్పేటప్పుడు పాలు వగైరా పుచ్చుగోడం కద్దా?
హ - పుచ్చుగోకపోడంకూడానా! ఏడిసినట్టేఉంది.
సు - కథ మొదలెట్టిన ఎంతసేపట్లో పుచ్చుగుంటూంటారు?
హ - ఎంతసేపా? తోడుతూనే.
సు - ఏం? అంతతొందరేం దేవరవారికీ?
హ - నీకేం తెలుసూ! ఈశాన్యమూల చేటంత మబ్బట్టి, కొండ కుండల్లా అయి, క్షోణీపాతంగా వర్షం కురిసి, అసలు కథే ఆగిపోవచ్చు. ఆ తరవాత నాకథ ఎవడిక్కావాలి?
సు - అహ, వర్షాకాలం కానప్పుడు?
భమిడిపాటి కామేశ్వరరావు రచనలు - 1
45
హాస్యవల్లరి