అయోధ్యాకాండము
379
ననుమతియిండన్న" - ననునయోక్తులను
తనదురాకకు సమ్మ - తము నొందకున్న 3310
రాముని చరణ సా - రసముల వ్రాలి
సౌమిత్రిచిత్తంబు - చలియించఁబలికె.
“మనతండ్రిపలికిన - మాటగాదనఁగ
మనకుధర్మముగాదు - మారాడవలదు
వనికిఁబోవుదమని - వాత్సల్యమొప్ప
ననుఁగూర్చిపల్కుటల్ - నమ్మియుండితిని
మున్ననుజ్ఞ యొసంగి - మొగమాట లేక
నన్నువీడఁగనాడ - నాయమే నీకు?
యిపుడేల వద్దన - నీమాటవలుకు
నపుడు మిక్కిలి సంశ - యంబయ్యె నాకు 3320
రాకమాన" నటన్న - రాముండు సుగుణ
సాకల్యశాలి ల - క్ష్మణునకిట్లనియె.
"సద్ధర్మపరుఁడవు - సైదోడవెపుడు
బుద్ధిమంతుండవు - పుణ్యశీలుఁడవు
చలమేలప్రాణ - సముఁడవిట్లయ్యు?
కలగి యీక్రియబల్క - గారణంబేమి?
నీవును నావెంట - నేవచ్చినపుడు
దేవికౌసల్య యే - తెఱఁగున బ్రతుకు?
తలఁపనెవ్వరు సుమి - త్రనుఁ బ్రోచువారు?
పలుకుమా మనవారి - బ్రదుకుచందంబు 3330
పర్జన్యుఁడవని తా - పముఁదీర్చినట్ల
దుర్జయశౌర్య! నీ - తోడుగావలదె
కామాతురుఁడు రాజు - కైకేయికొడుకు
