| దిక్కుమాలితి నింక నేదిక్కు సొత్తుఁ, గుటిలదైవంబు నిన్నుఁ ద్రెక్కొనియె నకట. | 339 |
క. | ననిచిన ప్రియుఁడవు భర్తవు, ననుపమబంధుఁడవు నాకు నయ్యును నిటు న | 340 |
క | తనవిభుఁడు లేని కాంతను, ధనధాన్యసమృద్ధ నైనఁ దగుపుత్రిణి వై | 341 |
క. | ఘనశరము నాటి నీయుర, మున నున్నను నాకు నిన్ను మోవఁగఁ జన్నుల్ | 342 |
సీ. | నాదిక్కుఁ జూడవు నాకంటెఁ బ్రియురాలె, యుర్విఁ గౌఁగిటఁ జేర్చి యున్నవాఁడ | 343 |
వ. | అని బహుప్రకారంబుల విలపించుచున్న. | 344 |
క. | నీలుం డాలో బలువిడి, వాలియురస్స్థలము నాటి వఱలెడునత్యా | 345 |
క. | వనచరపతిమెయి నాటిన, సునిశితశర మపుడు వెలిఁగె సురుచిరరుచితో | 346 |
క. | ఉరుతరబాణక్షతమునఁ, దరుచరపతిమేన రక్తధారలు వెడలెం | 347 |
చ. | తనపతిమోము బాష్పజలధారలఁ దోఁగఁగఁ దార యేడ్చుచుం | 348 |
వ. | అప్పుడు తార వాలి నాలోకించి. | 349 |
ఆ. | సంగరాధ్వరంబు సమ్మతిఁ గావించి, నాథ ధర్మపత్ని నన్ను డించి | 350 |
క. | మందన్ బెబ్బులి వ్రేసినఁ, గొందలపడి తెగినయట్టిగోవత్సముపో | 351 |
క. | శూరునకుఁ గన్య నీఁ జన, దారయ మృతిఁ బొందు శూరుఁ డన వేగమ యే | 352 |
తే. | సమరమున నీవు మాయావిఁ జంపినపుడు, చాలనీవిక్రమము చూచి సంతసమున | 353 |