తాళ్ళపాక పదసాహిత్యం/మూడవ సంపుటం/రేకు 230


రేకు: 0230-01 లలిత సం: 03-168 వైరాగ్య చింత

పల్లవి:

ఎట్టున్నదో నీచిత్త మెదురాడ నే వెఱతు
గట్టిగా హరి నీమాయ కడవఁగరాదు

చ. 1:

నిచ్చ పతితులఁ జూచి నేను సంసారినై యుందు
అచ్చపు సన్యాసులఁ జూచటువలె నయ్యేనందు
హెచ్చి మోచి వచ్చితేను యెక్కడిగొడవ యందు
ఇచ్చట నిశ్చలబుద్ధి యెందూ నేఁగానను

చ. 2:

కర్ములఁ జూచొకవేళ కర్మము నేఁ జేయఁబోదు
మర్మపు జ్ఞానులఁ జూచి మంచిదందును
అర్మిలి రెండూఁ జూచి అంతలో సందేహింతు
నిర్మలమయిన బుద్ధి నే నెందుఁ గానను

చ. 3:

వారఁణాసి వోఁజూచి వారివెంటఁ దగులుదు
తేరి కొంత దవ్వు వోయి తిరుగుదును
నేరిచి శ్రీవేంకటేశ నీవే నన్ను గాచితివి
యీ రీతి దేరిన బుద్ధి యెందూ నే గానను


రేకు: 0230-02 లలిత సం: 03-169 శరణాగతి

పల్లవి:

శ్రీపతి యీతఁడుండగాఁ జిక్కినవారి నమ్ముట
తీపని మీసాలమీఁది తేనె నాకుట సుండీ

చ. 1:

తలఁచినంతటిలోనె దైవ మెదుటఁ గలఁడు
కొలువనేరనియట్టి కొరతే కాని
ఇల నరులఁ గొలుచు టెందో కోకలు వేసి
బలుకొక్కెరలవెంటఁ బారాడుట సుండీ

చ. 2:

శరణన్నమాత్రమున సకలవరము లిచ్చు
నిరతి మరచినట్టి నేరమే కాని
పోరి నితరోపాయానఁ బొరలుట గాజుఁబూస
గరిమ మాణికమంటాఁ గట్టుకొంట సుండీ

చ. 3:

చేత మొక్కితేఁ జాలు శ్రీవేంకటేశుఁడు గాచు
కాతరాన సేవించని కడమే కాని
యీతల నిది మాని మరెన్నిపుణ్యాలు సేసినా
రీతి నడవిఁగాసిన రిత్తవెన్నెల సుండీ


రేకు: 0230-03 బౌళి సం: 03-170 వైరాగ్య చింత

పల్లవి:

కొలఁది పుణ్యపాపాలే కొంగు రొక్కములు వెట్టి
వెలదెంచి బేరమాడ వేగిరమే రారో

చ. 1:

జననాలు మరణాలు సంసారభోగములును
అనిశము భూమి మీఁద నగ్గువలు
కొనేవారుఁ దినేవారు కూడికూడి మూఁకలై
దినసంత లెక్కెనిదే దేహులాల రారో

చ. 2:

అంగనల వలపుల అంగళ్లు వెట్టిరదే
చెంగట వయసులనే చింతల కింద
సంగతిఁ గాయమనే సంచుల నించుకొందము
చెంగి పోరాదు మనకు జీవులాల రారో

చ. 3:

లంపటాలు సంపదలు లలి నంబారాసులాయ
ఇంపుల ముంచి తలల కెత్తుకోరో
దింపక ఇందులోననే తిరిగి శ్రీవేంకటేశు-
పంపున లాభము చేరె ప్రాణులాల రారో


రేకు: 0230-04 ముఖారి సం: 03-171 శరణాగతి

పల్లవి:

దైవమా వో దైవమా నన్ను దయఁజూడ దగదా
నే వెఱ్ఱివాఁడనైతే నీవు వెఱ్ఱివా

చ. 1:

చవిగొంటి నెత్తురెల్లా చన్నుఁబాలనుచు నేను
భువి దొల్లే నోచితి పుట్టేనంటాను
యివల గడుపులోన హేయమౌతాఁ గూడవుతా
నివిరి నన్నెరఁగను నిన్నెరిఁగేనా

చ. 2:

మొగిఁ జావుకు వెరతు ముందర గాన నేను
వెగటు లంపటమైతే వేసరుకొందు
వగపును నగవును పడి నొక్క మొకమందే
తగులైనవాఁడ నీపై తలఁపు నాకున్నదా

చ. 3:

మతి భ్రమసితిఁ గొంత మన్ను నాకు రాజ్యమని
సతులంటా సుతులంటా సంసారినైతి
గతియై శ్రీవేంకటేశ కాచితి వింతటిలోనే
యితరుఁడ నింతే నీకు నేమి బాఁతి నేను


రేకు: 0230-05 లలిత సం: 03-172 శరణాగతి

పల్లవి:

హరి నిను నెరఁగని యలమటలింతే శాయ
శరణంటి నిదె నీకే సర్వేశ కావవే

చ. 1:

చొచ్చితి స్వర్గము దొల్లి సుక్కతములెల్లాఁ జేసి
ఇచ్చఁ గొలిచితి సుర లిందరిని
గచ్చులఁ బుణ్యము ధీరఁ గమ్మటి జన్మములకే
వచ్చితి పురుషార్థము వడి నెందూ గానను

చ. 2:

వెదకితి భూములెల్ల విశ్వకర్తెవడో యంటా
చదివితిఁ బుస్తకాలు సారెసారెకు
తుద ననుమానమున దొమ్మి నీకలు దెల్లఁగా
ముదిసితి నింతేకాని ముందరేమీఁ గానను

చ. 3:

చింతలెల్ల నుడిగితి శ్రీవేంకటేశ్వర నిన్ను
వింత లేక శరణని వెలసితిని
చెంతల నిన్నాళ్లదాఁకా చిక్కి కర్మముల వట్టి
గంతులు వేసితిఁగాని కడ గాననైతిని


రేకు: 0230-06 మాళవిగౌళ సం: 03-173 శరణాగతి

పల్లవి:

నీకు నాకు నెట్టుగూడె నీ వెట్టు నన్నేలితివి
యీ కరుణకే మొక్కితి నిందిరారమణా

చ. 1:

కమలాక్ష నీ వనంతకల్యాణగుణనిధివి
అమితదుర్గుణరాసి నన్నిటా నేను
అమరఁగ స్వతంత్రుఁడ వటు నిన్ను నెంచితేను
తమి నించుకంతా స్వతంత్రుఁడ నేఁ గాను

చ. 2:

దేవ నీవైతే సర్వదేవరక్షకుఁడవు నే
జీవుఁడ నింద్రియాలఁ బెంచేవాఁడను
ఆవల బ్రహ్మాండాల కన్నిటా బొడవు నీవు
భావించ నేనణువై పరగేటివాఁడను

చ. 3:

నానార్థసంపన్నుఁడవు నావల్ల నేమి గంటివి
ఆనుక నా యంతర్యామివై పాయవు
శ్రీనిధివి నీవైతే శ్రీవేంకటాద్రిపతివి
దీనుఁడ నొకఁడ నేను ద్రిష్టించి కాచితివి