తాళ్ళపాక పదసాహిత్యం/నాలుగవ సంపుటం/రేకు 359


రేకు: 0359-01 లలిత సం: 04-345 శరణాగతి

పల్లవి:

నీవే కాచుటగాక నేరుపు నాయందేది
చేవల వేఁపమాను చేఁదు మానీనా

చ. 1:

వొరసి దుర్గుణములనుమానిన నాచిత్తము
మరలి మంచిగుణాన ముట్టుపడీనా
హరి నిన్నుఁ దలఁచక యడవిఁబడిన మరి (తి?)
దరిచేరి నిన్ను మతిఁ దలఁచఁబోయీనా

చ. 2:

పాలుమాలి యింద్రియాల బారిఁబడ్డ పుట్టువిది
ఆలరి వైరాగ్యసుఖ మందఁబోయీనా
నీలవర్ణ నినుమాని నిత్యసంసారైన నేను
కాలమందే నిన్నెరఁగఁ గలనా నేను

చ. 3:

గరిమ సుజ్ఞానము గలిగిన సాత్విక -
మరయ వేరొకచోట వణఁగీనా
యిరవై శ్రీవేంకటేశుఁడ నీకరుణబ్బె
శరణాగతుఁడ నాకు స్వతంత్రమా


రేకు: 0౩59-02 ముఖారి సం: 04-346 భగవద్గీత కీర్తనలు

పల్లవి:

ఇందుకు విరహితములిన్నయు సజ్ఞానమని
చందమున గీతలందుఁ జాటీనిదివో

చ. 1:

మానావమానములు మాని డంబు విడుచుట
పూని హింసకుఁ జొరక యోరుపు గలుగుటయు
ఆని మతిఁ గరఁగుట యాచార్యోపాసన
తానెప్పుడు శుచియౌట తప్పని విజ్ఞానము

చ. 2:

అంచల సుస్థిరబుద్ది యాత్మవినిగ్రహము
అంచితవిషయనిరహంకారాలు
ముంచినజన్మదుఃఖములు దలపోయుట
కంచపుసంసారము గడుచుటే జ్ఞానము

చ. 3:

అరిమిత్రసమబుద్ది యనన్యభక్తియు
సరినేకాంతమును సజ్ఞనసంగ విముక్తి
ధర నధ్యాత్మజ్ఞానతత్వము దెలియుట
గరిమలందుట శ్రీవేంకటపతి జ్ఞానము


రేకు: 0359-03 లలిత సం: 04-347 దశావతారములు

పల్లవి:

ధ్రువవరదునివలె తుదకెక్కుఁగాక మరి
యివల గర్మఫలంబు లేవైన సతమా

చ. 1:

కరి రాజ వరదునకు కడఁగి శరణంటేను
కరిఁగాచినట్లనే కాఁచుగాక
పరదైవముల కెంత భంగపడి మొక్కినా
అరసి రావణు కొసంగి నట్లనే కాదా

చ. 2:

శ్రీపతినే అడిగినను జిగి నజామిళువలె
చేపట్టి సిరుల రక్షించుఁగాక
ఆపోక కౌరవుఁడు హరిపరాజ్ముఖుఁడైన
పైపైనే సంపదలు పార్థుచేఁ బడవా

చ. 3:

శ్రీవేంకటేశుఁడిచ్చేయీవరంబులే
వోవలను ద్రిష్టమై యుండుఁగాక
భావించ నితరములు పరలోకములయందు
కైవశంబగు ననే కథల వలెఁగాదా


రేకు: 0359-04 బౌళి సం: 04-348 మాయ

పల్లవి:

ఏమిసేయుదు నింతయు నీ మాయ
సామజవరద నా చందమిది

చ. 1:

జలము లోపలనున్నచందురు నీడవలె
నలుగడలఁ గదలీ నా మనసు
పెలుచు మేఘములు గప్పిన సూర్యునివలె
వెలుఁగదు నాలోని విజ్ఞానము

చ. 2:

కడఁగి యాకసమున గాలి యణఁగినట్లు
వడిఁగానరాదు నా వైరాగ్యము
ముడిగి ముత్తెపుఁ జిప్పముత్యము విధంబున
జడిసీ నాలోని సాత్వికము

చ. 3:

యిప్పుడిట్టె శ్రీ వేంకటేశ నీ కృపవలె
వుష్పతిల్లె నిజభక్తి యొక్కటై నీపై
కప్పిన నీ సేవవలెఁ గన్న నిధానమువలె
అప్పసమై నిలిచె బ్రహ్మానందము


రేకు: 0359-05 బౌళిరామక్రియ సం: 04-349 శరణాగతి

పల్లవి:

ఎన్నఁడు నేఁగందు నిందు నిందిరాపతి నీవే
కన్ను లెదుటనుండి కరుణింతుగాక

చ. 1:

పొడమినయట్టై నిన్ను పొంచికొలిచేనంటే
కడు నాకప్పుడు వివేకము చాలదు
అడరి యంతటిమీఁదనైనాఁ దెలియఁబోతే
వడి జవ్వన మదము వశమిందుగాదు

చ. 2:

వెనక నేఁ బ్రౌడనై విరతిఁ బొందేనంటే
ధనవాంచ నేమియుఁ దడవనీదు
తనువు ముదిసి నీకుఁ దపముసేసేనంటే
వోనర నేమిటికి వోపికలేదు

చ. 3:

శ్రీ వేంకటేశ యీ సిలుగులఁబెట్టనేల
కైవశమై నీవు గలిగుండఁగా
నీవే కృపసేసి నేఁడిటుగావకున్న
పావనమైన యీ పదవెందుఁగద్దు


రేకు: 0359-06 సామంతం సం: ౦4-350 దశావతారములు

పల్లవి:

ఇందరిగాచిన నీవు యిట్టే నీవు నాకు
కందువ నిధానమవై కలవుగా నీవు

చ. 1:

అరసి ధ్రువుని గాచినట్టి వీవు
కరుణతోఁ బ్రహ్లాదుఁ గాచిన నీవు
కరిరాజు శరణంటేఁ గాచిన నీవు
కరతలామలకమై కలవుగా వీవు

చ. 2:

గట్టిగా విభీషణుఁగాచిన నీవు
అట్టె ద్రౌపదిఁ గాచినప్పటి నీవు
చెట్టవట్టి బలిఁగాచిన నీవు నాకు
కట్టిన ముడుపవై కలవుగా నీవు

చ. 3:

కమ్మర సుగ్రీవునిఁ గాచిన నీవు నేఁడు
కిమ్ముల లోకములు రక్షించే నీవు
నెమ్మది శ్రీ వేంకట నిలయ నీవు మాకు
కమ్ముకొని దాపుదండై కలవుగా నీవు